180313 Vanuit Phoenix rijden we westwaards door een dorre Sonora. Soms staan er groepen verspreide Saquaro’s, afgewisseld met kale met Creosote bush bezette delen. In Semole slaan we af van de I10 en worden met een wasbordweg geconfronteerd van een dikke mile alvorens bij het Snowbird RVparc terecht te komen. Voor $8 staan we op een kaal stukje, met dichtbij een washroom dat van 16u-17.30 stromend water heeft want dan gaat de generator van de pomp aan die het water uit een ondergronds meertje oppompt. Tot dan zijn de toiletten wel te gebruiken maar doorspoelen doe je dan uit een volle ton met een plastic kan. We vernemen dat ook hier steeds dieper geboord moet worden om nog bij dat water te komen; elders zijn er al grote problemen mee (Denver Noord tot Canada bijv.). De douche is prima, goed stromend en goed warm water. Buiten is een afvoer om de toiletcassette in te legen. Het waait matig, en we zitten tot zonsondergang in dat zonnetje. De Coyotes laten zich niet horen en de rondzwervende Javelinas blijven uit zicht. Een enkele Chipmunk rent even voorbij. Wel grappig zijn de gaten onder de Creosote bush waar tal van dieren holen graven.
180314 Redelijk op tijd nemen het wasbord weer terug en draaien de I10 weer op. De Saquaro’s zijn steeds minder te zien. Wel rijden we soms langs of over waterkanalen, die waarschijnlijk van de Colorado afgesplitst zijn. Vreemd, dat vele water in dat desolate gebied. Dit jaar is het erg droog gebleven. Alles is dor en droog, waar het dus groen had kunnen zijn. In de verte zien we grauwe sluiers langs de bergruggen die steeds dichterbij komen. Stofwolken dus, hoewel de ‘Dust Storm’ waarschuwingslampen niet branden. Wel staan er waarschuwingsborden voor harde wind. En inderdaad neemt de wind sterk toe en waait het nodige zand dwars over de rijbaan.
Op de grens van Arizona stoppen we voor koffie en wifi. We lopen een paar dagen voor op schema, en dat zien we graag. We besluiten Joshua Tree NP van de zuidkant te benaderen, waar een paar campgrounds zijn. Zo komen we vanzelf in het westen waar we vooruitgeboekt hebben. We gaan de grensrivier over en zijn dan snel bij de afslag naar Joshua Tree NP, waar we vlak er voor gruwelijk duur tanken, 4$/g! We slaan een Free Camping over en gaan pal bij de parkingang op de camping staan voor $20. Het waait net te veel om buiten te zitten. Tijd voor dit verhaal.
Joshua Trees zijn zeer aparte ‘bomen’ die in de Mojave Desert boven 1000m groeien in een eigen plantengemeenschap die heel anders is dan die van de laag gelegen Sonora. Sonora en Mojave overlappen elkaar hier. De Cahuilla- en Pinto volkeren leefden hier 1000jaar gelee van wat het gebied hen bood, wat uiteraard qua Sonora overeenkomt met wat de Pima e.a. stammen meer oostelijker beheersten. Onduidelijk is wat de Mojave planten daarboven nog bieden.
Beestjes en plantjes: onderweg een enkele roofpiet, Roodstaartbuizerd. Verder in Snowbird wat duifjes en Gila en Ladderback spechten. In Joshua liet de Phenopleas zich zien en een mooie oranjebruine Hooded (Scott’s?) Oreole.
180315 Nu rijden we echt Joshu Tree NP in, door de Cottonwood en Hexy Mountains. Het wordt een dag met verrassingen! We beginnen laag in wat Desert Scrub wordt genoemd. Veel Creosote zonder blad en bloem nog. Een intrigerende plant met zowel oppervlakkige als diepe wortels die het water weten te bereiken. Voortplanting gebeurt vegetatief wat wel 900 jaar dezelfde plant telkens weer doet klonen. Van alles is medicinaal bruikbaar, de as is wondhelend etc. etc. Langs de weg zien we roodachtig bloeiende struikjes, Cuparosa, die door Hummingbirds bestoven worden. Een paar boompjes doen grijs aan, wat ze ook uiteindelijk worden: Smoke Tree. Nauwelijks Cholla’s, nauwelijks Ocotillo’s en dan nog bladloos maar wel met rozerode bloemhoofdjes. De weg stijgt. De wind neemt toe.
Aan de zijkanten komen de zwartgrijze bergruggen dichtbij, lijken helemaal verkruimeld te zijn en blijken uit losse stenen, keien en blokken te bestaan.
Het was massief Pinto Gneiss. Hier en daar kleurt de bodem grijswit en steken geelwitte keien er doorheen.
Dat is Monzo Graniet. De bodem is zandkleurig en bestaat uit gravelfijn grind, vooral aan de hellingen. Zandduinen, maar dan zonder duinen. Het water wordt hier massaal vastgehouden bij stortregens en vormen woeste washes tot het water de diepte in zakt. Eerder genoemde planten, plus de Palo Verde, Ironwood, Brittle Bush drinken er van en de Dune Primrose- en Sand Verbena-zaden zuigen het weer op en vormen dan nieuwe planten. Er zijn SoapTrees zichtbaar, af en toe (Yucca’s). De weg stijgt. De wind voelt koud aan en neemt toe.
Plotseling staat de vlakte rondom vol met Ocotillo’s. Onduidelijk waarom zo massaal hier wel! Ze zijn in staat 5x per jaar hun donkergroene kleine bladeren die telkens vlak boven een doorn de stengel omringen, bij vocht te doen groeien of af te stoten bij droogte. De weg stijgt.
De Gneiss hellingen en bergen die we van Mount Pinto zien worden nu steeds massaler doorstoken door Graniet. Deze bergen zijn ooit ruim 3x zo hoog geweest. Het graniet komt van onder en is gestold magma. Erosie van boven en stuwing van beneden doet dan zelfs dat graniet verkruimelen en barsten tot enorme en kleine bolders. Zeer indrukwekkende ‘granietkeieilanden’! Er zijn wat meer Soaptrees te zien. De weg stijgt.
Plotseling zien we voor ons een vlakte vol met geelstekelige Cholla’s. Teddy Bear of Jumping Cholla’s!! Nauwelijks iets anders staat er tussen.
Hier en daar een Pencil Cholla en een enkele Datura met oude bruingele kastanjeschilachtige vruchtresten, die we verderop met grote prachtige -maar giftige- kelkbloemen getooid zien.
Onduidelijk weer, deze keer de Cholla’s; waarom zo massaal hier wel! De weg stijgt.
De granieten bolders vormen grote clusters en rockislands.
De Soaptrees nemen in aantal toe. Op eens staat er een boom die geen boom is maar een wel heel aparte SoapTree?!? Dit is onze eerste (Wild Armed) Joshua Tree,
familie van de Yucca hoewel genetisch een Asparagus. Geen boom want geen houtringen, wel een lange dikke stam met zijtakken en zo goed als massief. Kleine geelwitgroene bloemen aan staketsels die weer uit de vele geconcentreerde groene bromelia-achtige bladgroepen spruiten, maar dan geheel anders. Deze bladgroepen willen recht omhoog, zelfs bij bijna omgevallen exemplaren. Jonge planten zien er als grote groene flessenragers uit. De Joshua wordt bestoven door één soort mot, waarvoor het tevens de enige ‘broed-boom’ is, waar de larven de zaden van eten. Er zijn twee soorten Joshua’s. En er zijn twee sterk lijkende Yucca’s, zoals de Soaptree met slapper blad en hooguit twee zijtakken, en de zelden vertakkende max. 7ft hoge Mojave Yucca met meerdere stammen, 4ft (4x zo lang) blad en gedraaide nerven.
We zijn duidelijk in de Mojave Desert aangekomen. Hoog. Steeds meer Joshua Trees. Elke ‘boom’ is anders gevormd, net als ‘echte bomen’. Een biotoop waar we een Shrike (Klauwier) tegenkomen, een Zwarte gier zien overvliegen alsof het een Northern Harrier is en waar de Soap Trees zusjes hebben die Mojava Yucca heten. Nog hoger zien we Juniper (Jeneverbes). Ze hebben een geheel eigen plant- en diergemeenschap met Oriole, Owl, Kestrel, etc.
We rijden tot Keys View (5200ft), aan de zuidrand van het hoge Mount Bernardino plateau, waar we bij harde wind optimaal uitzicht hebben op de San Andrea Fault in de Indio Hills, die nauwelijks zelf te onderkennen is buiten dat het (centraal!) een wat donkerder grijs, diepere oost-west streep trekt (uitvergroten!)
in de vlakte beneden, waar Palm Springs en Indio liggen in de Coachella Vallei. PM: Een Coachelle is de mot die larven in de Pricley Pear cactus legt, wat een pluizig schimmeleffect op de cactusbladeren oplevert en als basis diende voor rode kleurstof voor de natives. In de westelijke verte zien we de sneeuwwitte top van Mount xyz, de hoogste van Californie. Nb. Het gebergte is doorspekt met watervullende scheuren en breuken, waarboven zich vaak oases vormen met bijv. Californische Fan-palmen, Cottonwoods en zelfs worden er Orchideeen gezien!
We drinken er verse koffie met warme koek, terwijl we naar 4 drukke Chipmunks (Ground Squirls) kijken, die zich zelfs even laten filmen.
We laven ons op de weg naar het noordwesten nogmaals aan Juniper, Joshua Trees, Boldercities etc., bewonderen een Beaver Tail Cactus,
maken een panoramafoto,
en zakken tot 3300ft naar Joshua Tree village, waar we onze twee dagen latere boekingen online cancelen, wat planten op naam brengen, Tshirts afkeuren, Cactus Wren nesten in Cholla bekijken en (bijna…) doorrijden naar een plek in de Colorado Desert Scrub waar we vrij mogen overnighten.
Morgen mag Mar zeggen wat we gaan doen. Er komt net post voor haar binnen, uit L’dam…
zwerfuil 