We slapen bijna het klokje rond. Dat klokje doet ons overigens even verbazen want zoals het klokje hier tikt…… In Calfornia (Pacific Time) is het nl. even laat/vroeg/optijd als in Arizona (Mountain Time). Vermoedelijk heeft Arizona wintertijd en is dat hier niet. In die tijd schieten we al aardig op. Na 58000 Ducato- en 17000 CanUSA kilometers reden we 3 dagen voor op schema California binnen.
In de ochtend wippen we als afscheid nog even aan bij het JTVisitor Center. Een overzicht van alle tektonische faults in het park maakt duidelijk waarom geologische krachten het gebied hier zo hebben gevormd.
De schurende platen veroorzaken zoveel hitte en pletten zo het diepe materiaal tot Gneiss en stuwen het omhoog met de stijgende plaat. De er langs dalende plaat zet gassen en water af dat omhoog dringt door het Gneiss terwijl het zo heet is dat het vloeibaar en opstijgend magma vormt dat afkoelt tot Monzo Graniet terwijl het bovenliggende Gneiss erodeert en het Monzo aan de oppervlakte brengt. Tussen dat graniet vormen zich Quartz en Orthoclase mineralen, Aplite, dat weer sterker is dan graniet en er als een ketting van witte tanden doorheen steekt na erosie. Ze worden Dikes genoemd en ze zien er in werkelijkheid uit als op de bolders in een lijn geplakte witte mini baksteentjes.
De rond JTNP levende volkeren (Mojave, Serrano, Chremehuevi en Cahuilla) hielden er praktische gewoontes op na. Op tal van plaatsen zetten ze bedekt kruiken water e.d neer voor elkaar. Die werden dan wel geacht het weer aan te vullen op hun beurt. Niet bedoelt voor passanten als kolonisten etc. dus. Zelfs hielden ze hun vocht en voedsel koel door een doek over de opslag te hangen en dat met vocht te doordrenken. De wind zorgde dan voor het adiabatische proces (zweten=koelen). Rond 1900 was 80% door pokken gestorven. Iets later verdwenen ze als zelfstandig volk.
Na tanken ($3.35/g), koffie en Walmarten (warme hele kip) rijden we eerst tamelijk vlak tussen heel veel Joshua Trees, wat terecht ook de stadnaam is. Dan duiken we het eindeloze stuk van steil en enigszins bochtig naar beneden richting Indigo en Palm Springs. We realiseerden ons niet hoe hoog we zaten. Daarbij passeren we een giga windmolenpark met 1000en grote en kleine molens, er was al gewaarschuwd voor harde wind en voor rukwinden, pal onder Mount xyz= Jacinto. Onopvallend rijden we dwars over de ene fault na de andere, incl. de San Andreas Breuk; gelukkig maar…..
Palm Springs zelf is een groen lustoord met letterlijk stam aan stam staande palmen en welig tierend ander groen. Het ligt in de vallei tussen de bergketens en al het afwateren komt hier terecht, oa in het grote meer, ZO. We stoppen al gauw even bij een Armenische kerk om de kip te ontpootten en dat te verorberen op zijn primitiefs.
We passeren vervolgens veel villa’s, cypressen, palmen, stoplichten, golfclubs, etc. Plus een grote markt van 7-13.30u.
Eenmaal er door heen verrast het ons dat de weg weer sterk stijgt met borden als ‘Ice!’, ‘Have Snowchains Ready’, ‘Keep Right’ en met uitwijkplaatsen waar langzaam verkeer het snelle moet laten passeren. Inderdaad komen we via talrijke bochten en steiltes tot grote hoogtes. Nooit gedacht dit hier aan te treffen! Het uitzicht is indrukwekkend en doet je telkens weer aan de geologische achtergronden denken. Na weer een lange tijd, slaan we links af richting Anza en dalen dan tot 3000feet. Ondanks al dat bergweg rijden is de weg zo aangelegd dat ik regelmatig 80km/u en zelfs tot in de 5e versnelling rijd, en zelden lager dan in de 3e. De wegkwaliteit is uitstekend hier, hoewel ik in JT even anders dacht…. Alles is hier groen, hoge eiken, coniferen, doordrenkte weiden met groenig gras, etc.etc. Overal keien: tektoniekzieltjes!
We stoppen al om 14.30u. nog steeds op 867m hoogte bij Anza, met aardig uitzicht op cholla’s, bergen met bolders, grasland, struiken.
Het is mooi geweest, en de kip wacht… Onze Mifi heeft zelfs hier cellcontact!
Morgen richting Ramona, daarna San Diego; ons meest zuidelijke punt!
Plantjes en Beestjes: We hebben een verstekeling aan boord sinds Joshua, en die zetten we er in Anza uit; een donkerroodbruine Bij.
Een paar Roofpieten vliegen rond; moeilijk te zien wat. Geen Bighorn Sheep, alweer niet.
Wat ons opvalt: Doordat elke zijstraat non-paved is vaak, waan je je hier in een woestijndorp. Toch is het hier zo vol en groot dat er meerdere voorzieningen- en winkelcentra zijn, overal verkeerslichten en overal druk. Erg wennen. Deze Joshua omgeving leent zich ook prima voor filmopnames, mn. Paramount schijnt hier vaak films te hebben opgenomen.
Tal van ‘verkeers’borden komen we tegen die ons verrassen en vermaken: Bail Bonds (betaal hier een waarborgsom?), No Kill Animal Shelter (oh, moet je dat apart noemen hier?), Call 911, Report Drunk Drivers, Buzzed drive=Drunk drive, Fine $1000 for Animal Abandonment.
Context Interference: Soms bemoeit Mar zich met de Blog en met Spits’ Stories (de laatste kwam grotendeels van haar..). (Mar : maar ik mag wel zeggen wat Ben is vergeten en ik mag corrigeren. En ja…..deze opmerking is dus ‘Context Interference’ want niet van Ben afkomstig)
zwerfuil 