180318. In de bergen bij Anza is het best koud. Er valt wat regen in de avond na aankomst en de zonsondergang is matig. Een schoolbus en wat auto’s gebruiken onze stek om kids te wisselen. De sterren zijn later goed te zien. ‘S morgens is het droog en het is 13° in de wagen.
We rijden door heuvels en dalen richting Ramona. Elk dal lijkt gevuld te zijn met paardenranches tussen het volle groen, zelfs het gras staat soms hoog en is goed groen. Allerlei bomen, vaak Eiken. In Santa Isabel hebben we trek in koffie en stoppen bij Julians Pie Factory. Het blijkt niet alleen een koffiemetgebaktent te zijn maar een heuse Appeltaart fabrikant met eigen boomgaard en distributie. Een doorzichtige appelschil-en-ontklokhuis-en-hakselaar is hard aan het werk.
Elke appel wordt handmatig nagekeken tussendoor. De koffie smaakt uitstekend en de Dutch-Caramel-Applepie was erg suikerig maar smakelijk.
Intussen komt buiten de ene na de andere Porsche voorbij, naar de parking achter de zaak; wel 30 en allemaal verschillend.
Eerder hebben we wel meerdere Corvettes, maar niet zo veel, mogen zien langsschuiven. Een Camaro viel bijna niet eens op. Zondagstoerrijders, denken we.
Weer dalen we verder af, nu naar San Diego. De bergen blijven een grote verzameling keien, ondanks het groen.
Bij een willekeurige afslag zijn we het zat, vroeg in de middag al, en draaien een winkelcentrumterrein op. We winkelen bij Kohls voor een schoudertas voor Mar en een rugkussen voor mij. Ook schuifelen we een handvol andere zaken door als de Walmart, Sams Club en de Target.
Da’s balen: de Walmartparking staat vol ‘rotmaarop’ borden (No Overnight…. You’ll be towed…). We wisten het tevoren, maar je blijft toch hopen. Het terrein er naast heeft deze borden niet en we staan tussen twee banken. Op een dakhoek van de Mission Bank staat een (plastic) uil. Maar ook dat helpt niet want rond 10.30u klopt een beveiligingsmijnheer op onze deur…… jawel, opzouten. Maar, hij verwijst ons naar de andere kant waar we gedoogd worden bij de Sams Club. En hoewel er wat sjofel spul en lui in de buurt zijn, is de nacht prettig, niet te koud en ongestoord.
180319. Tamelijk vroeg tuffen we naar de kust van San Diego centrum om rond 9u aan te komen. Daar ligt het museumschip, het vliegdekschip de USS Midway.
Prima parkeren voor $10 voor 12u, alles in de buurt is duurder en korter. We kunnen om 10u binnen en lopen wat rond tot dan.
We blijven tot 16.30u; dat wil wat zeggen! Beginnend met een filmpje over de belevenissen van een vliegenier die de plomp in plonst en opgepikt wordt. Dat, persoonlijke belevenissen, is ook de stijl van de onderdelen van de audiotour die we grateloos meekrijgen. Bij bijna alles is er wel een audiootje. Vervolgens lopen we de verblijven van de bemanning door, het middendek met tal van propellerfighters, het benedendek met wasserij, bakkerij, kantine, ziekenboeg en daaronder 4 machinekamers (1 per schroef) onder de waterlijn.
Elke set machines zit in een waterdicht compartiment; het schip lijkt zo een blokkendoos. Explosief materiaal werd vervoerd via twee liften zodat er eentje zou kunnen exploderen zonder dat het schip machteloos wordt.
Een aparte toren, het zgn. Island, bevat het kernmanagement met kapitein, stuurmannen, vluchtleiding, e.d.
Het is een stoomgedreven schip. Het miegelt van de stoompijpen, kleppen en handles.
Ontzagwekkend is als je ziet wat er mee wordt klaargestoomd. Het schip zelf gebruikt per km tegen de 80liter diesel wat de stoompower genereert. Die stoom weet ook complete dekken op te tillen met vliegtuigen en al, die vliegtuigen te lanceren met een kattepult
en tegen te houden bij landing door ze te haken en te remmen. Elke 45seconden stijgt of landt zo’n ding. Tegelijk haalt het 28knopen=30mijl/u. Twee maal per week kwamen schepen langszij om brandstof, proviand en ander spul te bunkeren.
Tegelijk is het een ontzagwekkend bedrijf. Bedrijfs- en militaire- en nautische Logistiek, Scheepvaart, Vlieghaven, Ziekenhuis, Supermarkt, Restaurant, Energiefabriek, Bommen en granaten opslag, Inlichtingen-, Reddings- en bergingsbedrijf, etc.etc. allemaal 7x24u en tegelijk een drijvend fort met 50 tot 75 vliegtuigen en heli’s, garnizoen en 150 piloten aan boord met 4850 man ondersteunend personeel.
De Midway is vlak na WW2 gedoopt en deed dienst tot na Dessertstorm in Korea, Vietnam etc. Alle typen Navi-fighters en -bombers en heli’s zijn aan boord geweest.
Het midden- en bovendek staan er vol mee.
Jammer genoeg geeft de brochure totaal geen echte informatie en alles onthouden is onmogelijk; googelen dus maar voor wie de foto’s te weinig zeggend zijn. Op twee hoeken onder het achterdek staan twee (plastic) uilen.
Na afloop van dit bezoek drentelen we de kade langs waar noordelijk een Scheepsmuseum is, met o.m. de Star Van India (uit 1863, het oudste met ijzeren buitenwand gebouwde handelsschip dat tevens o.m. 21x de wereld rondvoer en nu nog ‘operationeel’ is),
een paar onderzeeërs, een stoomschip en wat 3master zeilschepen. Aan de zuidkant ligt de Fishermans Wharf, wat tegenvalt doordat er alleen wat groen met ons onbekende bomen en bloemen en een groot zeemansbeeld (matroos kust moppie) staat bij een restaurant en een visserhaventje.
Planten en Beesten: Gisteren vlogen er wat onduidelijke roofpieten. Bij Ramona zitten Slobeenden en een Meerkoet in een meertje en er vliegen Huiszwaluwen laag over. Vandaag horen en zien we even later tamelijk flinke Sterns (California Least Tern). Bij de Haven zijn een aantal Mantel Meeuwen en een wel heel donkerbruine jonge Meeuw oid zit elders alleen op een meerkabel. Een Pelikaan vliegt ook nog over. En.. wat zijn dit voor bomen?
Wat opvalt: Overal zijn aparte mensen. Deze keer komen we volgelingen van de Church of Christ tegen
(een paar dagen geleden overnachtten we naast zo’n kerk. Over het sectenivo weet ik [nog] niets), en ook zien we een wat aparte Walmartbezoeker.
Opmerkelijk is voorts dat we van de bewapening van de Midway niets zien; toch waren aan weerszijden talloze kanonnen en mitrailleurs operationeel.
zwerfuil 