170718 en 19 Advocate Harbor Cape D’or

Gadegeslagen door de nep uil op de kniester tegenover ons, brengen we de nacht in alle rust door.

 Geen geweren of honden of vroeg wakkere kids. Toch op tijd weg is het devies want we moeten een stukkie. 

Eerst naar Judique, we zijn vergeten waarom maar het daagt als we er zijn. Er is een Ceilidh Music centrum met koffie maar zonder life muziek, dus Mar wil verder rijden. Ook de Kintyre farm waar keltische festiviteiten worden georganiseerd krijgt onze goedkeuring niet, want het is er doods en over het toegangspad past geen camper.

We passeren Antigonish waar we mazzel hebben bij een lange wegopbreking; onze kant mag rijden. Flink verder bij Port Hastings is de Harbour Overlook bij het lokale Quilt&History Museum. Omdat we ons anders quilty voelen gaan we er naar binnen en hebben daar geen spijt van. Tal van nieuwe feitjes komen we tegen over toch weer de Mi’kmaq, ontstaan en ontwikkeling van Canada etc.  Bijv. Nigmak=Mi’kmaq=vriend. Het rijke symboolschrift.  De naam Canada komt van de indianen, canata=dorp. Wigwam komt van het woord ‘wukom’ voor woning. Koren, uien, bonen, aardappels, maple syrup, rijst werden al door de natives geteeld en verhandeld als ze niet sportten met kano’s, sledehonden, sneeuwschoenen etc. Weven en manden etc. vlechten konden ze als geen ander. Handel was normaal. Recht was echt rechtvaardig en geen wetvasthoudendheid.

De haven van Hastings is zeer bijzonder. Aan de ene kant van de dam is het water ’s winters één graad warmer zodat dit de enige haven is die hier niet dichtvriest. Zodra we over de dam zijn, volgen er meer want de brug was net even open. Daarmee verlaten we Breton Island, de oceaan en de Ceilidh trail en rijden richting Truro en Advocate Harbor via steile en minder steile rechte wegen met soms enorme vergezichten. De wegen zijn hier prima. Overal gemengd bos of is het woud. Overal water, zelfs de lisdodde groeit vaak en veel aan de wegrand.

Geheel ongewenst rijden we via Economie, vanwege een interpretatie foutje van de baas. Daardoor zien we echter wel de noord-west zijde van de Baai van Fundy met eb en dus met grote vlakken droogvallend zand,  en rijden we 80km om (=anders) via matig tot slechte wegen, scherpe bochten, steile hellingen en veel remmen en terugschakelen omlaag en omhoog. 

Vlak voor Advocate Harbor rijden we een bord voorbij dat naar Cape Gold wijst. Terug en daar naartoe dus met enige schrik want het is een steenslag zandpad. De Zwerfuil heeft hier een hekel aan want die neigt tot het spinnen van de wielen wat op een helling best eng is. Het lukt en bovenop vinden we een plekje voor de nacht, prima uitzicht over de Fundy en twee vuurtorens waarvan één naast de auto en drie trails. Ook is er een vlonder dat op de beneden gelegen vuurtoren en omgeving uitkijkt. De korste trail doet een ommetje met door bosjes en bossages geblokkeerd uitzicht op de Dory Ribs bij de onderste vuurtoren.

Eb en vloed denderen hier met 85 vierkante km met 15km/u water tegen een paar kerende rotswanden via meerdere stromen, wat ongekend geweld en ’s werelds hoogste tijverschil van 3m oplevert dat zichtbaar wordt als ook die terugbuigende stromen over onderwaterse wasborden en basalten riffen moeten hobbelen. Boven water zie je dat als wild water in een verder schijnbaar stille baai.  Elke 3u draait dit om. Wij zien de vloed nog net twee uurtjes bezig voordat het te mistig wordt, waardoor de automatische misthoorn telkens drie lange tonen laat horen die 5x weerkaatst worden elders. Morgen gaan we dit hier goed bekijken en overmorgen in de haven.

In de Mi’kmaq overlevering van 8500 jaar is deze kaap de woonstee van een woesteling, Glooscap, die het landschap vormde en desgewenst misvormde. Zo onstonden eilanden in kookpotvorm, eland, etc. Zo ook creeerde hij enorme bevers, die echter stromen afdamden zoals de Gape Gold, de haven van Advocate en de Dory Ribs. Deze gebieden zag Glooscap als zijn achtertuin en hij sloeg met zijn kanopeddel de afdamming aan flarden, die nu nog als eilandjes zijn te zien bij eb. Ook veranderde hij de reuzen beverjongen in de nu normale afmetingen en de moeder in een berg. Apart is nu dat archeologisch onderzoek resten naar boven brengt van 3m hoge reuzenbevers met tanden zo groot als bananen uit deze streek van 8500 jaar oud…

Wat valt ons op vandaag? Bij een wegopbreking zie je dat je in één baan moet invoegen door de inhaalverbodsborden die aan de wegzijden op de grond staan. De percelen lijken hier kleiner, de woningen zijn net zo gevarieerd maar liggen meer bij en aan de weg. Sommige elektrapalen hebben een aparte bouw, net de bouw van een man zonder hoofd met opgetrokken schouders met zijn handen in zijn  zij; driehoeken dus.

Beestjes en plantjes: Konijn. De gors is weer gezien en gehoord. Twee raven in een boom. Een wrschl Common Yellowthroat. 

Lisdodde. Geen racoon, skunk, etc.

Als we morgenochtend de misthoorn horen, kunnen we uitslapen tot 9u……dan wordt het eb en willen we de hele santekraam aan wateromwentelingen meemaken.

170719 Port Harbor

De blog loopt een dagje door. Vanochtend horen we de misthoorn, de voorruit is nat en het gras ook, geen bomen of rotsen of vuurtoren te zien beneden. Wel een konijn. Dichte mist dus.  We besluiten de aftocht te kiezen en de rit omlaag op de kiezels en hellingen in zijn 2 valt mee. 

Een paar hondefd meter verder is de deceptie. Ik verwachtte een idyllisch havenbeeld. Er is wel een onzichtbare baai met afgeschut havendeel waarin een handvol schepen hangen. Jawel, hangen want de eb is al halverwege maar goed zichtbaar. Steeds meer zeebodem verschijnt onder de schepen en nog is het geen doodtij.

De vis wordt hier duur betaald, inkoop. Een kistje haringachtig aas kost $60, een kist $600, een licentie kreeftvissen $1milj./jr. Ze gebruiken ook haddock (kabeljauw oid), rock-en redfish als aas voor de kreeften, alles 3m omlaag getakeld.

 In het najaar varen ze dagelijks, nu tweedaags en in de winter vangen ze scallops (schelpdieren) . Prompt om 7u varen en om 19u terug, anders:

staat het water 3m te laag en is de baai leeg.

Vanavond 9u of morgenochtend 10u checken we hoogtij. Nu is het tijd om de lunch (vis en mosselen) uit te buiken (Mar) en alles op de camping aan te sluiten (ik).

Beestjes, plantjes: Blauwe reigers (2) op het wad met hopies Zilver meeuwen en een enkele juv. Mantelmeeuw. Stel eenden (eiders?), 10tal Can.ganzen.

Plaats een reactie