Roerig Staartje….. Bummer

De voorbereidingen lopen ten einde; nog wat Can/USA contanten opnemen op Schiphol want de dalende koersen stagneren, en wat dingetjes in de koffer stoppen zoals de dikke voorraad medicijnen. Printjes zijn/worden geprint en de afscheidsronde is aanstonds. Alle benodigde papieren zijn binnen. Jawel, ook de camperoverdracht en LPG-certificatie van de camper; phoe…….

Een paar hectische weken zijn daarmee ook voorbij. Ik had nog maar net de afzegging van de overvaart met de ‘Atlantic’ geestelijk verwerkt met de idee dat de RV met de ‘Liberty’ van Wallenius precies op tijd in Halifax kan aankomen, vanaf Zeebrugge. Bij dat pakket papieren zat echter een document met een merkwaardige regel: De LPG tank moet gecertificeerd zijn door DEKRA voordat de camper überhaupt wordt bekeken of geaccepteerd voor de overvaart. En, uiteraard, zijn er duizend dingen die er niet in mogen en een paar die er wel in mogen maar alleen dan dit en dat.

Dus ik naar de ‘scheepsmakelaar (Seabridge)’ gemaild met de simpele vraag hoe dat werkt…..  geen antwoord. Dus ik heel Nederland afgebeld naar de vestigingen van Dekra maar die kenden geen van allen deze GasFree-certificeringsdienst. Dus opnieuw de scheepsmakelaar gemaand toch maar wat info te geven. Dan blijkt dat het een ‘Clean and Certification’ service is die na aflevering aan Wallenius wordt uitgevoerd. Dus krijg ik kippenvel in mijn nek en armen want hoe is het mogelijk een geheel of deels volle (?) LPGtank die leeg moet zijn geaccepteerd te krijgen door het bedrijf die dat certificaat vooraf vereist!?!

Ik dus een keer of wat gepersisteerd (jawel! Kan ik!) of men wil specificeren wat ‘Clean’ is: Emptying and Washing? Enig antwoord is dat naar de regels van Wallenius wordt verwezen en uiteindelijk dat deze service na aflevering wordt verricht. Dat schiet niet op, maar de bak moet naar Zeebrugge, de dag er na.

Mar is zo verstandig uit te stappen uit dit avontuur door zonder trapje de camper uit te gaan zoals jonge deernes dat plegen te doen: wulps. Oeps, knie wordt zo dik dat we ’s avonds nog even naar het ziekenhuis gaan voor spoedeisende hulp annex dokterspost. Moet na een paar dagen beter worden, maar daarmee kan ze morgen nog geen auto rijden, achter de camper aan. Balen, maar een eenmansuitje is ook niet weg. Bummer.

Na Antwerpen blijk je tol te moeten betalen, 29 € nog wel en dan verwacht je wel iets, uiteraard. Helaas de wegen waren al slecht maar worden nog slechter naar mate je verder gaat. En rond Zeebrugge moet je vooral je TomTom wantrouwen want daar zijn ze alles aan het omsmijten, barst het van het vrachtverkeer. Overigens blijkt de TomTom app op mijn mobiel het toch op te geven vanwege tekort aan power. Het oplaadsnoer doet niets. Ik probeer alle standjes van het electra gebeuren in de camper, maar helaas. Bummer.

Met nog 15% kom ik op de plek waar de Wash&Go moet zitten, en die is daar ook. Is echter wel dicht inderdaad. Ik was er al bang voor want bij de voorpret leek het me handig om ze eens te bellen. Tuut-tuut-tuut dit nummer kennen we nuut. Ook dat aanhangig gemaakt bij de scheepsmakelaar die me meldde dat ze niet beter weten dat het er is en actief is en dat ze vast koffie aan het drinken waren. Dit terwijl ik ze een kopietje van een faillisementsverklaring in het Vlaams had toegestuurd….. Bummertje.

Gelukkig had ik nog een adresje, iets verder op. Wel, als je iemand wilt zien werken moet je daar eens heen gaan. Dat juffie poetst zo ongeveer continue met bezems, hogedrukspuit en poestmachine de ene wagen na de ander in en uit en nog eens en gaat maar door zolang er wagens komen en zijn. Petje af! Tijd om wat boterhammetjes als ontbijt te nuttigen want ik zit al van 6u af op de weg.

Eerst op de gok vandaar naar Wallenius gereden maar toch nog even de TomTom app gestart. Die wijst me regelrecht de andere kant op en via een oneigenlijk doorsteekje (afslag tunneltje gemist) trap ik nog op tijd op de rem om het Kaai 530 terrein op te kunnen; dat dit de personeelsparking is maakt me dan even niet uit; later ben ik er bar (!)  blij mee.

De balie is snel gevonden en de controles beginnen. Rijbewijs bij U? Kentekenbewijs? Verzekering?….Oeps, die niet want én die had ik al doorgespeeld via de scheepsmakelaar én de wagen is niet meer verzekerd zodra het schip Europa verlaat……. Omdat ze mijn kentekenpasje nog nooit gezien hadden blufte ik dat die ook de verzekering omvat; oeps….

OK, dan gaan we inspecteren en ene Hugo komt tien minuutjes later bij de bak om eerst van alles te vragen en te noteren (heb ik dit en dat….. Nee mijnheer, dacht het niet [zoals heeft u olie en schoonmaakflessen onder druk bij U]. Nou heb ik die wel maar die wil ik mee….). Dan gaat hij binnen en buiten achter elke kast en in elke kist kijken. Precies de juiste plekjes slaat hij over……Oeps. Ik heb een lege koffer en rugzak bij me voor het geval dat……. Maar het blijkt een geval dit. Echter, nu blijkt dat ik het cijferhangslot van de toilet/opslag ruimte niet meer dicht krijg, terwijl ik daar zo’n kunstige constructie voor had ontworpen; dan zo er maar op. Bummer!

Toen kwam de hamvraag: heeft u een LPG-certificaat? Hoezo, dat zouden jullie na aflevering toch regelen?! Pech mijnheer, dan kunt u de wagen weer meenemen! WATTT? Ik heb nog 10% en kan nog mijn email opvragen, een nummer vinden en dat bellen. Hoor ik tot mijn stomme verbazing dat ook die vinden dat Wallenius dat moet verzorgen want dat was afgesproken met ‘Janny’. Bij die naam kijkt iedereen op want die kennen ‘we’! En al gauw staat Janny er verbaasd bij want die kent het fenomeen niet, is er niet in gekend, en feit blijft dat Wallenius dat niet doet. Teruggebeld (met zijn mobiel) en er wordt gesteld dat het gebeurt door een ander bedrijf, maar dan wel na de aflevering. Misschien vandaag en misschien morgen. Maar……. De tank is niet leeg! Doen zij dat ook?    Nee….want de tank moet volgens de Wallenius richtlijnen leeg worden aangeleverd…

Nu breekt mijn klomp. Ze willen wel mijn mobiel wat opladen intussen, maar ‘u ziet maar’.  Ik ga naar de wagen en schroef de LPGslangen af en hoor hem leegsissend alles in de buurt bevriezen. De uiterst behulpzame Hugo komt regelmatig langs, helpt bij het verder losmaken en er uit tillen van de fles zodat ik hem onder 360x360graden kan legen. Rond de 20 meter is te ruiken dat er zoveel Bar propaan uit komt. Ik zet alles maar open tegen elkaar want ook binnen riekt ut. Weer wat tijd voor wat boterhammetjes. En om de LPG tankkast schoon te maken want die zit vol met zand en steentjes. Ook de kentekenplaten haal ik er af en maak schoon wat daar achter en nu voor op zit. Na er van overtuigd te zijn dat de tank echt leeg is, zet ik die terug en maak alles weer vast. Nog even wachten en dan komt Hugo me adviseren de wagen te verplaatsen want het geurt verdacht. Oh ja? Bummer.

Na een spannend startmoment (wat wordt er het eerst ontstoken?) rij ik een overwinningsrondje rond het terrein en zet hem vooraan in de wachtrij. En vergeet de luchtveringsbalken te ontluchten. Ik lever de sleutels in omdat ze bij Wallenius concluderen dat leeg best wel leeg zal zijn, zelfs bij een nog komende LPG-certificatie vandaag of morgen of overmorgen. Ik krijg mijn iets opgeladen mobiel ook weer terug. Dan maak ik buitenfoto’s van alle hoeken en vlakken, voor het geval dat….   Ze bellen een taxi voor me, en ik zie de ZwerfUil weggereden worden.

Doei, het ga je goed hopelijk! Oeps, geen foto’s kunnen nemen van dit spuitakkefietje. Bummer.

De taxi brengt me rond 16u naar Heist voor €13 en op het station blijkt het loket gesloten (alleen open in vakanties, Knokke zeker?) en het perron met de automaat is wegens onderhoud niet toegankelijk. Volgende vraag is welke kant de goede trein (naar Brussel) heengaat want daar moet ik instappen. Ik schud een autochtoon en de tijd en richting wordt opgedreund. De conducteur van de intercity laat me bijbetalen en vertelt me dat op Brussel Zuid de Thalys gaat. Onderweg houden me twee dingen in het bijzonder bezig: de misère bij Syl en Richard  en wat te doen als de certificatie misloopt. Ik neem me voor dan de tank leeg met het vliegtuig mee te nemen; weegt niets dat aluminium. Dan moet ik wel extra heen en weer. Ook vraag ik me af waarom ik de omvormer niet ben gaan zoeken en gebruiken. Als die het wel zou doen, kon ik mijn mobiel zelf opladen….  En, belangrijker, zou ik weten dat die het wel doet op 12v. Bummer,  bummer.

In Brussel blijkt de Thalys veel later dan de intercity (18.45u) te gaan en het dubbele te kosten. Om 21u ben ik op Schiphol en 20 minuten later thuis. Het gaat al veel beter met Mar …

Twee dagen later blijkt ‘s middags dat het certificaat is verstrekt (dank Hugo!) en dat de tank 0,0% gas bevat (trots op mij!) en ook wordt me gemeld dat de luchtveringbalgen zijn ontlucht (Dank Janny!).

Op naar het volgende staartje. Ik zag al iets vreemds in de papieren die het ophalen in Halifax beschrijven: Ik moet de 28e niet bij Wallenius maar juist bij Atlantic de havenpapieren komen ophalen? Dat ik daar ook nog deels een andere, langere route moet rijden langs de freighter, douane en car-port is hopelijk slechts een Bummertje.