Alweer op tijd op, hoewel de Mi’maq families naast ons al om 5u vertrekken…., gaan we rond 8.30u op pad. Gelukkig is het zaterdag want om de haverklap zijn er weer wegopbrekingen, echter vandaag zonder wegwerkers. Dus doorrijden. Echt doorrijden kun je het niet noemen.. eén en al slecht wegdek, doodvermoeiend in combinatie met steil op en omlaag en links en rechts om alle gaten heen en bochten door. Soms is het wegdek in eens goed, even. Er staat goed een adviessnelheid aangegeven bij bochten, hellingen en onderbrekingen, maar de remmen gaan toch even goed stinken door al dat remwerk. We leren het uiterste van de motorrem vragen…. en staan vaker even stil. Feit blijft dat het niet opschiet zodanig dat we geen trails lopen naar wel overal op tijd zijn. De auto wordt goed smerig de eeste meter van onderop.
Prachtige stukjes langs de kust, baaitjes vooral, verliezen het qua massa van de hoogten en laagten met berken/dennen bossen met slechts zelden een doorkijk. Geen Moos, Elk, Coyote, Racoon, Black Bear. We passeren het meest noordelijke punt van ons eerste halfjaar op dit continent. Vanaf nu volgen we de zon naar het zuiden. Twee dagen geleden passeerden we het 2% km moment van onze hele CAN/USA reis.
Onderweg stoppen we bij een korte trail naar een met riet bedekte demohut met een meter dikke muren, zoals deze door de herders in de zomer werden gebruikt. Er staan coyote waarschuwingen bij, en hoe te handelen als deze je benaderen. De hut ligt in het best bewaarde Suiker Esdoorn (Sugar Maple) bos met een diepe humus en grond laag met veel water waar ze diep en breed kunnen wortelen. Overal waar je kijkt zie je mini Esdoorntjes, die op hun kans ooit wachten.
Op tijd houdt vandaag in, aan de westzijde in Pleasant Bay om 11u.30 waar de boot van Captain Mark om 13u vertrekt. Volle bak, op naar de walvissen!! Eerst nog eigen koffie en toilet en smeren met factor 30 om Mar nog roodbruiner te maken, en dat lukt. Rustige zee, volle zon, geen wind bijna. De jas gaat voor niets mee, de camera niet.
Beestjes en plantjes: na een half uurtje op zee begint het Pilot Whale festijn. Het blijkt dat wat we eerder dolfijnen doopten in George Bay ook Pilots waren. Duidelijke neusgaten die hoorbaar blazen, zo dicht komen we bij ze. Ze zijn een slag groter en zwaarder dan dolfijnen en hebben een afgeronde naar achter puntende rugvin. Moeders met pups naast elkaar duiken frequent op en zijn soms wat langer weg en onder in twee keer een groep van een tiental dieren, die we steeds weer opzoeken en tegenkomen. Geen Grijze of Vinvis walvissen, maar klein is fijn!! Op de terugvaart komen we een paar Bald Eagles tegen, zittend en vliegend en een aantal Jan van Genten en Zwaluwen aan de kust. Geen koeten, etc. Onderweg naar Ceticamp zitten er twee Pestvogels met prachtige fel gele eindstreep op de staart, rode vleugelfranje en prachtige zachtbruine kuif en verder bruin-beige kleurig (Cedar Waxwing).
Op de camping in Cheticamp staat een waarschuwingsbord dat er beren kunnen zijn. Plotseling worden we nu in het Frans aangesproken!?! Dat komt omdat het hier sinds 1870 een Arcadische enclave is waar de door de Engelsen verslagen Fransen, oftewel Arcadiens, geassimileerd werden danwel vermoord of verbannen in gammele zelfmoordscheepjes, ‘resistance is futile’ dus. Echter, een groep bleef in het hoogland en slaagde er in hun Arcadische cultuur te behouden in dit stukje Breton Island.
Wat viel ons op vandaag? De afvalbakken staan schuin en zijn aan de bovenzijde naar je toe gekanteld. Slaande en maaiende poten glijden zo af. Ook kun je ze niet zo maar openen, maar vraagt dit een speciale grip, of is er maar een kleine opening. Hoewel het een Nat.Park is, komen we vooral veel in het begin aan de oostzijde, maar ook tussen door woningen, kerken en bedrijven tegen, ook kunstenaarsateliers van van alles. Is de natuur bijzaak? Slechte wifi hier op de Ceticamp camping, geen foto’s hier voor wordpress. Wel elektra direct op de 110V stekker van de converter hoewel gek genoeg de stroom dan niet op gang komt, totdat het tussenstuk uit Antigonish er tussen wordt gezet. Zou deze 50A terugschroeven naar 30A en zou anders mijn converter niet willen werken boven 30A?
zwerfuil 